Au Pair in Nieuw-Zeeland

Watervallen, dansles & avonturen op de snelweg

Hee allemaal!

Hierbij het vervolg van het vorige verhaal, veel leesplezier :)

Donderdagochtend ging ik afspreken met 2 au pairs die in Point Chevalier wonen. Dit is heel dichtbij mij en hun kids gaan naar dezelfde school als mijn hostkids. Ik zie ze dus ook vaak als ik de kids ophaal. We hadden afgesproken bij een van de au pairs thuis en daar gezellig gekletst en thee gedronken. Ik vond het fijn om even met mensen te praten die hetzelfde meemaken als jij. Dan weet je weer dat je niet de enige au pair bent waarbij de kids soms niet luisteren haha! ’s Middags had Lila dansles dus daar zijn we heengereden. Binnenkort heeft ze een optreden dus daar hebben we gelijk tickets voor gekocht! Daarna snel naar huis gereden, eten gekookt en gegeten, want ik moest namelijk naar mijn eigen dansles! Jaa je leest het goed haha. Ik had de laatste tijd al wat rondgekeken omdat het me wel leuk leek om hier ook te gaan dansen. Ik dans al 6/7 jaar dus ik begon het toch wel te missen! Het was nog best lastig om een les te vinden voor volwassenen rond de tijden dat ik vrij ben. Uiteindelijk kwam ik uit bij een dansschool in Auckland die een jazz les aanbood voor volwassenen waarbij danservaring vereist was. Top! Dus donderdagavond ging ik deze les uitproberen. Het was al heel donker en ik wist niet precies waar het was, dus ik vond het best eng om te rijden. Gelukkig had ik mijn telefoon als navigatie, die sprak alle aanwijzingen (in heel slecht Nederlands) uit. De les was opzich leuk, maar het was niet helemaal wat ik ervan verwacht had. Het was de eerste week van een 8 lessen cursus, maar de meiden van de vorige 8 weken vonden de choreo zo leuk dat we die er in één les in hebben gestampt. Wat je normaal in 8 lessen leert hebben we dus even in 1 les gedaan haha… Maar opzich was het wel goed bij te houden! Alleen een beetje zere knietjes van de grond, ze hadden namelijk een houten vloer (niet zo handig). Het was leuk om weer te dansen, maar ik vond de sfeer in de dansstudio niet zo leuk. Hele felle TL lampen en de lerares gaf niet echt tips of aanwijzingen om iets beter te doen. Na afloop was ze ook opeens weg dus niemand die mij vroeg hoe ik de les vond. Naja… toen weer naar mijn auto gelopen in het donker, waar een hele enge man/vrouw stond (soort combinatie). Dus snel mijn mobiele data aangezet zodat ik mijn navigatie aan kon zetten. Maarja, in verband met het tijdsverschil kreeg ik opeens honderden whatsappjes binnen. Omdat Sander naar Amerika ging was onze familie app nogal aan het exploderen, waardoor mijn mobiel uitviel :o Terwijl ik nog 65% batterij overhad! Okee dus ik had geen navigatie… Toen ben ik maar gewoon gaan rijden, en natuurlijk had ik de afslag naar de snelweg gemist… (je mag hier blijkbaar dus wel over die strepen op de weg rijden, en in NL niet…). Toen kwam ik op een soort autoweg waar ik niet om kon keren. Mijn ergste nachtmerrie werd werkelijkheid, help! Uiteindelijk is het wel gelukt en heb ik, geen idee hoe, de weg terug naar huis gevonden.

Vrijdag begon als een hele chille dag. Nadat ik de kids naar school had gebracht even de was gedaan en gestofzuigd. Daarna een wandelingetje gemaakt, want 10 minuten lopen van mijn huis is echt een heel mooie natuur, genaamd ‘Oakley Creek Walkway’. Er is zelfs een waterval! Daar heb ik even rustig zitten lezen en genoten van de natuur. ’s Middags ging ik de kids ophalen en gelijk door naar de supermarkt. En dat was nou niet echt de beste middag die ik me kon voorstellen… Rocco wilde een bepaald snoepding hebben maar ik zei nee. Toen wilde hij met mijn telefoon zn moeder bellen om te vragen of het mocht, maar ik vond dat geen goede reden. Daarna deed hij echt zo verwend als maar mogelijk en schold hij me uit… Vervolgens kon ik natuurlijk alle boodschappen zelf gaan zoeken en inpakken. En als ik vroeg of hij me even kon helpen kreeg ik antwoorden als: Waarom zou ik jou helpen?? Jij bent gemeen. Fijn… Eenmaal bij de auto aangekomen stootte ik keihard mijn hoofd wat ook nog eens begon te bloeden. Dus als een gek naar huis gereden waar Hayley gelukkig thuis was. Ik was er helemaal klaar mee dus ben naar mijn kamer gegaan en heb daar even een potje zitten janken. Hayley had al door dat er iets mis was dus ze kwam naar me toe en was gelukkig heel lief. Ze zei dat ik het super deed allemaal en dat hij gewoon enorm lastig kan zijn, ook voor hun. Het was ook niet de eerste keer dat hij zo tegen mij deed, maar dit soort dingen gebeurden steeds vaker en ik werd er helemaal gek van. Hij kan echt over letterlijk elk ding discussiëren… Het is voor ons beiden niet leuk als ik de hele tijd streng moet zijn, omdat de sfeer er ook niet beter op wordt. Maar dit soort dingen horen er ook bij, Au Pair zijn is niet alleen maar leuk en gezellig. Dus om jullie een realistisch beeld te geven hoort dit er ook bij haha. Na de peptalk van Hayley voelde ik me in ieder geval alweer een stuk beter! En ik vind het ook heel fijn om te horen dat ze waarderen wat ik doe en me 100% steunen in de beslissingen die ik neem. Ik ben dus nog steeds heel erg blij met mijn familie :)

Zaterdag heb ik met 2 meiden een hike gedaan bij de Hunua Falls gedaan. De meiden waren Engels en Zweeds en ik had ze nog nooit ontmoet (we hadden afgesproken via de Facebook pagina Au Pair in Auckland). Gelukkig was het erg gezellig! De hike duurde 3 uur en was heel mooi, maar ook best zwaar af en toe omdat je veel omhoog moest klimmen, goed voor de conditie dus :D Bij de waterval nog een paar foto’s genomen en daarna terug gereden. Omdat het nog niet zo laat was zijn we nog wat gaan eten in Mission Bay en we hebben nog wat gelopen over het strand. Toen we terugliepen naar de auto kwam ik opeens een Au Pair tegen die ik kende, zo toevallig! Ik kende haar van de oriëntatiedagen en de coffee group.

Zondag heb ik uitgeslapen en daarna hebben we met zijn allen buiten ontbeten. De 4 kids waren er dit weekend en ze hadden samen de tafel gedekt en pancakes gebakken, super schattig haha. Het was heel lekker! Daarna naar een grote speeltuin hier in de buurt gegaan, de kids allemaal op segway, fiets of step. Daar konden ze dus even lekker hun energie kwijt. En de actieve Au Pair die ik ben ging ik natuurlijk ook nog even mee spelen. Tot dat ik een klimtoestel beklom en er niet bovenop kon klimmen, maar ik kon er ook niet af… Ik zat dus vast in het klimnet. Dat was echt heel hilarisch en de kids lachten zich natuurlijk dood… en ik zelf ook eigenlijk haha. Uiteindelijk hebben de kids me geholpen er bovenop te klimmen terwijl de hostparents van een afstandje zaten te gniffelen om het hele tafereel. Echt weer iets voor mij haha. Toen we thuiskwamen heb ik met Lila chocolate chip cookies gebakken. De jongens waren buiten een kabelbaan aan het bouwen. Uiteindelijk een leuke relaxte dag gehad en weer helemaal klaar voor een nieuwe werkweek :)

Wat ik ondertussen ook nog heb gedaan is de cadeautjes gegeven! Ze waren echt heel erg blij met alles, vooral de hagelslag viel bij de kids heel erg in de smaak! Ze hebben zelfs regels gemaakt dat ze het maar een paar keer per week mogen omdat het anders te snel opgaat. Rocco was ook heel blij met zijn ‘Holland’ voetbal en Gabe heeft zijn lego auto meteen in elkaar gezet. Voor Lila had ik een soort magisch tekenblok gekocht wat ze ook erg leuk vond. En Harrison was zo blij met zijn speakertje dat hij me wel 5 keer heeft bedankt haha. En de rest van de cadeautjes die ik meegenomen vonden ze allemaal ook leuk en lekker. Het was erg leuk om ze zo blij te zien met alle cadeautjes!

Bij de coffeegroup deze week heb ik ook een aantal Nederlandse Au Pairs leren kennen. Gister heb ik met een van de meisjes afgesproken bij haar huis en zijn we naar Sylvia Park geweest, een grote shoppingmall. Vandaag is het vrijdag en ga ik met een andere Nederlandse au pair afspreken in de stad. En aankomend weekend staat Rangitoto Island op de planning! Genoeg te doen dus haha.

Het gaat hier dus nog steeds goed :) met ups & downs, want die horen er natuurlijk ook bij. Maar als ik 's avonds in bed lig zijn het uiteindelijk toch de mooie momenten waar ik aan terug denk, en ik ben dan ook heel dankbaar dat ik hier mag zijn en dit allemaal mag meemaken!

Tot de volgende keer :)

xxx Roos

Ps: Bedankt voor alle lieve reacties! Ik heb voorlopig nog genoeg fotoruimte :)

Reacties

Reacties

Lidia

Hoi Roos,
Wat heb je weer een leuk verhaal!
Ja en inderdaad er zijn ups en downs. Zolang de ups maar de overhand hebben gaat het wel goed.
Hoe is het met je hoofdwond? Geen last van gehad?
Leuk dat je contact hebt met andere au pairs. Samen iets doen is leuker dan alles maar alleen.
Geniet er van. Goed weekend!

Papa

Hoi Roos, ik lig helemaal dubbel om je mooie verhalen.
Wat een belevenissen. Spannend zo'n snelwegrit ! Brrr...
En wat Rocco betreft zou ik zeggen: laat hem een lekker ijsje uit zoeken onder in de hoek van de diepvrieskist en dan de deksel snel dicht doen !
Succes lieverd en tot de volgende story. Liefs Papa.

Tante Guda

Wat is het mooi bij jou in de omgeving! Prachtige foto's, volgens mij heb je dat fotograferen wel van pappa Henk.
Laat je niet op je kop zitten door de kids hoor Roos (maar dat valt niet altijd mee) maar gelukkig zijn je au-pair ouders het met je eens. Leuk verhaal weer! Groetjes uit Opmeer

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active